Ford Mustang to popularny (uważany wręcz za kultowy) amerykański samochód sportowy. Pierwsza generacja Forda Mustanga była bazowana na modelu Falcon. Pierwszy egzemplarz samochodu, biały kabriolet z czarnymi elementami wystroju zjechał z linii produkcyjnej w Deaborn w stanie Michigan 9 marca 1964 roku. Premiera Forda Mustanga odbyła się na targach New York World’s Fair 17 kwietnia 1964. Transmisja telewizyjna premiery została wyemitowana przez 3 amerykańskie stacje telewizyjne 19 kwietnia tego samego roku. Przed Mustangiem Na początku lat sześćdziesiątych jedynym samochodem sportowym produkowanym w Stanach Zjednoczonych był Chevrolet Corvette. Jednak jego wysoka cena odstraszała potencjalnych nabywców o niskich i średnich dochodach. Ford Thunderbird stał się autem luksusowym ? wygodnym, ale nie dynamicznym i szybkim. Samochody sportowe sprowadzane z Wielkiej Brytanii sprzedawały się dobrze. Jednocześnie pierwsze pokolenie ludzi urodzonych tuż po drugiej wojnie światowej (tzw. “baby-boomers”) osiągało w połowie lat 60. dorosłość i poszukiwało swojego pierwszego auta – niewielkiego, a jednocześnie o sportowym charakterze. Pierwsze prototypy W roku 1962 jeden z menedżerów Forda, Donald N. Frey wpadł na pomysł stworzenia całkowicie nowego auta. Pomysł poparł główny menedżer Forda, Lee Iacocca. W roku 1962 i 1963 powstały zatem dwa prototypy, które wyznaczyły drogę pod ostateczny wygląd Forda Mustanga. T-5 (Mustang 1) Pierwszy prototyp – Mustang 1 (znany też jako T-5) został zaprezentowany podczas wyścigów Grand Prix w miejscowości Watkins Glen w październiku 1962 roku. Kierowcy Dan Gurney i Sterling Moss przejechali samochodem na zmianę kilka okrążeń z dużą prędkością, by zademonstrować jego możliwości. Mustang 1 rozwinął prędkość 207 km/h (115 mil na godzinę) i przejechał ćwierć mili w 18,2 sekundy. Mustang I był dwumiejscowym roadsterem z silnikiem V4 umieszczonym pośrodku. Silnik miał moc 90 koni mechanicznych i był chłodzony przez dwa wentylatory ulokowane we wlotach powietrza tuż przed tylnymi kołami. Pokrycie zostało wykonane ze sprasowanych blach aluminiowych przytwierdzonych do rurowego podwozia. Prototyp tworzyło trzech ludzi: inżynier Herb Misch, stylista Gene Bordinant i Roy Lunn, planista. Samochód został zaprojektowany w ciągu 21 dni. Mustang II Prototype W roku 1963 został wprowadzony kolejny prototyp ? tym razem nazywał się Mustang II. Jego wygląd odróżniał się znacząco od poprzedniego prototypu ? był to teraz pojazd czteromiejscowy z silnikiem umieszczonym z przodu. Pod względem konstrukcji i danych technicznych był bardzo podobny do modelu seryjnego produkowanego w roku 1964. Nadwozie samochodu zostało zaprojektowane w studiach projektanckich Lincoln-Mercury. Nazwa i marka Skoro już było wiadomo, że powstanie nowy samochód, potrzebował on nazwy i charakterystycznego, rozpoznawalnego symbolu. Pomysły na nazwy były różne. Samochód miał nazywać się: T-5, Cougar, Aventura, Allegro, Stiletto, Turino, Torino, a nawet XT-Bird. Warto zauważyć, że niektóre z tych nazw posłużyły później jako nazwy innych modeli samochodów z koncernu Forda. Samochód miał być kierowany głównie dla ludzi młodych, więc było potrzebne coś, co symbolizuje wolność i nieskrępowanie, a jednocześnie siłę. Symbolem takim stał się mustang – dziki koń z prerii Ameryki Północnej. Jednocześnie powstało charakterystyczne logo Mustanga – galopujący koń na tle czerwonych, białych i niebieskich pasków symbolizujących Stany Zjednoczone i amerykańskie korzenie. Sukces Pomiędzy 9 marca a początkiem kwietnia 1964 roku Ford wyprodukował 8160 egzemplarzy Mustanga. Chodziło o to, żeby każdy dealer Forda w Stanach Zjednoczonych miał przynajmniej jednego Mustanga w swoim salonie samochodowym. Przygotowano też ogromną kampanię reklamową, zakrojoną na praktycznie wszystkie ówcześnie dostępne media. 16 kwietnia, dzień przed oficjalną premierą Mustanga, w amerykańskiej telewizji została wyemitowana reklama samochodu. Obejrzało ją ponad 29 milionów osób. Następnego dnia pojawiły się reklamy samochodu w 2500 gazetach i czasopismach. Najważniejsze krajowe dzienniki oraz niektóre zagraniczne gazety zamieściły artykuł dotyczący premiery nowego auta. Pomysł chwycił: W ciągu pierwszego dnia sprzedaży zostało złożonych 22 tysiące zamówień na nowe Mustangi. W ciągu pierwszego weekendu salony samochodowe odwiedziło 4 miliony Amerykanów. W cztery miesiące sprzedano 100 tysięcy samochodów, a 16 kwietnia 1965, w rok po premierze, w Kalifornii sprzedano Mustanga numer 418 812. W marcu 1966 roku z taśmy produkcyjnej zjechał milionowy Mustang. Dostosowanie do potrzeb klienta Ford Mustang zawdzięcza również swój sukces i dobre dochody dla firmy szerokiej gamie części i akcesoriów, które kupujący mógł dostosować do swoich potrzeb. Było to jedno z pierwszych aut z tak szerokimi możliwościami wyboru dodatkowego wyposażenia (pierwszy w tej branży był Pontiac). Dzięki dodatkowym opcjom cena samochodu w zależności od liczby wybranych dodatków rosła o kilkaset dolarów, dzięki czemu Mustang stał się dochodowy zarówno dla dealera, jak i producenta. Dodatków do wyboru było bardzo wiele. Poczynając od wyboru czterostopniowej manualnej skrzyni biegów lub trzystopniowej automatycznej skrzyni biegów, poprzez różne wersje silników (np. wprowadzony w czerwcu 1964 silnik K-Code o mocy 271 koni mechanicznych), pakiety z usztywnionym zawieszeniem, szersze opony, aż po elementy wystroju i służące komfortowi, np. klimatyzacja, winylowy dach, różne wzory kołpaków i felg, oraz montowane w samochodzie radio. Reakcja konkurencji Konkurencja Ford Motor Company – firmy American Motors Corporation, General Motors i Chrysler Corporation nie były przygotowane na nadejście takiego samochodu jak Ford Mustang. U Chryslera konkurencją dla Mustanga mógł stać się Plymouth Barracuda o podobnym typie nadwozia. GM produkował podobny samochód o sportowym charakterze z silnikiem umieszczonym z tyłu – Corvair Monza. Jednak Monza nie sprzedawała się tak dobrze ze względu na to, że posiadała tylko sześciocylindrowy silnik, podczas gdy Mustang oferował już silnik ośmiocylindrowy. Dopiero w roku 1967 GM zdołało wprowadzić na rynek dwa nowe auta: Chevrolet Camaro i Pontiac Firebird. Nawet firmy Lincoln-Mercury postanowiły stworzyć podobne auto, czego wynikiem był Mercury Cougar (taką nazwę miał nosić Mustang jeszcze przed premierą). W roku 1968 AMC wprowadziło model Javelin, a w dwa lata później dwumiejscowy AMX. 1964 – 1966 (Pierwsza generacja) Ford Mustang został wprowadzony w kwietniu 1964 roku. Samochód został zbudowany na bazie modelu Falcon. Pierwsza wersja Mustanga miała praktycznie takie same wymiary jak Falcon. Wiele części Mustanga pochodziło z modeli Falcon i Fairlane. W roku 1965 nastąpiły niewielkie zmiany zewnętrzne, jak np. zmiana gamy kolorów karoserii oraz wnętrza, oraz kilka zmian konstrukcyjnych, jak wprowadzenie nowych silników, mocniejszych niż w roku 1964. W roku 1965 pojawił się też pakiet GT, oferujący usztywnione zawieszenie, czterostopniową skrzynię biegów, mocniejszy silnik oraz zmiany w wyglądzie zewnętrznym nadające autu bardziej sportowy charakter. 1965 był to też rok pojawienia się pierwszego Mustanga przerobionego w firmie Shelby dostosowanego do potrzeb wyścigów Shelby GT-350, który miał bardziej sportowy charakter niż zwykły Mustang. W 1966 roku zachodzą niewielkie zmiany zewnętrzne, głównie w wyglądzie atrapy chłodnicy. Samochód zostaje też wyposażony w mocniejszy silnik oraz powiększa się gama dodatkowych akcesoriów (jest ich teraz 70). Auto zostaje nieco poszerzone i wydłużone, przez co wnętrze staje się bardziej obszerne. 1967 – 1968 (Druga generacja) Mustang po raz kolejny przeszedł kosmetyczne zmiany wyglądu. Linia dachu we wszystkich nadwoziach została praktycznie ta sama. Zwiększono natomiast względy bezpieczeństwa, zgodnie z nowymi rządowymi zaleceniami dla samochodów osobowych. Nadal montowano silniki o coraz większej mocy ? w roku 1968 można było już wybrać silnik o mocy 335 lub 390 KM. Rok wcześniej, w 1967 firma Shelby wprowadziła nowe auto bazowane na Mustangu ? Shelby GT500. Montowano w nim silnik o pojemności 428 cali sześciennych (7 litrów) o mocy 355 koni mechanicznych. Warto wspomnieć, że Mustang Fastback (gt 390) z roku 1968 stał się znany dzięki scenie pościgu z filmu Bullitt z Stevem McQueen’em w roli 1968 roku dostępne też były wersje cobra jet 428. Najsłynniejsza z nich -tasca, przygotowana do wyścigów, wyposażona była w gaźnik holley’a i nieoficjalnie osiągała moc do 430 KM. 1969 – 1970 (Trzecia generacja) 28 sierpnia 1968 roku Ford zaprezentował nowego Mustanga na rok 1969. Tym razem samochód przeszedł gruntowny facelifting. Metalowa, chromowana atrapa chłodnicy została zastąpiona przez nową, czarną i wykonaną z plastiku. Logo Mustanga nie było już umieszczone pośrodku, tylko po stronie kierowcy i było mniejsze. Boczne i tylne linie nadwozia zostały wygładzone, tylna ściana wraz z szybą opadała łagodnie aż do punktu styku z tylnymi światłami. Z przodu zostały zamontowane poczwórne światła: 2 wewnątrz atrapy chłodnicy i 2 poza nią. Maska przypominała nieco swym wyglądem literę V, co było podkreślone przez wlot powietrza umieszczony na masce. Zmianie uległ też napis MUSTANG, a szyby zostały powiększone i rozszerzone, co umożliwiło lepszą widoczność. Ford Mustang Mach 1 W tym okresie powstały trzy wersje Mustanga: Mach 1, Boss 302 oraz Boss 429. Boss 429 był autem stworzonym dla celów wyścigów NASCAR. Było to auto wyposażone w silnik V8 o pojemności 429 cali sześciennych (ok. 7 litrów) i o mocy 375 KM. Prawdopodobnie wybudowano tylko 1,300 sztuk tego auta. Był to chyba najszybszy i najdroższy swego czasu Mustang. Boss 302 miał być połączeniem siły “muscle cara” ze zwrotnością samochodu sportowego. Był on najczęściej napędzany 290-konnym silnikiem V8 o pojemności 302 CI (ok. 5 litrów) i posiadał czterostopniową manualną skrzynię biegów. Boss 302 określany był mianem “auta, którym GT-350 powinien był być”. Wyprodukowano tylko niecałe 9000 egzemplarzy tych samochodów. W roku 1970 przyszła kolejna zmiana w wyglądzie Mustanga – galopujący koń pojawił się znów pośrodku chłodnicy. Atrapa chłodnicy została powiększona, liczbę przednich reflektorów zredukowano do dwóch, które mieściły się w atrapie chłodnicy. Po bokach atrapy znajdowały się podwójne otwory imitujące wloty powietrza. W roku 1970 został też wprowadzony model Mach 1, który był najwygodniejszy z trzech modeli Mustanga produkowanych w tym czasie. W wyposażeniu pojawiła się też klimatyzacja, która spowodowała spadek sprzedaży Mustangów kabrioletów prawie o połowę. Jest to też rok zerwania współpracy firm Ford i Shelby. 1974 – 1978 (Piąta generacja) Połowa lat 70. w Stanach Zjednoczonych wymusiła zmianę stylu życia – a co za tym idzie, również samochodów. Nadszedł kryzys paliwowy, inflacja wynosiła 12%. Dodge zaprzestał produkcji modelu Challenger, zakończono również produkcję samochodu Plymouth Barracuda. General Motors niemal porzuciło produkcję modeli Camaro i Firebird. Do przepisów dotyczących emisji spalin dołączyło ograniczenie prędkości do 55 mil na godzinę. Aby Mustang przetrwał, musiał być zupełnie zmieniony – czasy ogromnych, dużo palących samochodów z wielkimi silnikami minęły. Pojawił się więc Mustang II – mniejszy i lżejszy, z mniejszymi silnikami. Nowy Mustang posiadał całkowicie nowy wygląd i lepsze właściwości jezdne. Spalał też mniej paliwa niż modele z poprzednich lat. Na początku dostępny był w dwóch wersjach nadwozia – dwudrzwiowy hardtop i trzydrzwiowy hatchback. Zmieniły się przez to proporcje Mustanga II, pozostał za to charakterystyczny wygląd atrapy chłodnicy. Na początku były oferowane dwa silniki: czterocylindrowy o mocy 88 KM i sześciocylindrowy o mocy 105 koni mechanicznych. W późniejszych latach weszły nieco mocniejsze jednostki, posiadające moc od 122 do 140 KM. W 1974 roku wprowadzono też modele Ghia, wyróżniające się wygodą i wykończeniem. Wyprodukowano 385,993 egzemplarzy. Mustang II otrzymał też tytuł Car of the Year od magazynu Motor Trend. W 1976 roku wprowadzono specjalny model Cobra II, który miał być nawiązaniem do modelu Shelby Mustang GT350 – przez charakterystyczne paski biegnące przez całą długość samochodu oraz dodatki uatrakcyjniające wygląd. W roku 1977 dla modeli z nadwoziem fastback wprowadzono specjalne dachy typu targa. Na przestrzeni lat producenci wprowadzali coraz to nowe wersje nadwoziowe, by sprostać wymaganiom i gustom klientów. Mimo to modele z tego okresu zostały uznane za najgorsze i najmniej udane Mustangi, jakie kiedykolwiek powstały. Ciekawostka: W 1976 roku Volkswagen Golf pobił rekord sprzedaży Forda Mustanga. 1 milion egzemplarzy Mustanga rozeszło się w ciągu 36 miesięcy. Golfowi zajęło to 31 miesięcy. 1979 – 1993 (Szósta generacja) Szósta generacja Mustanga, zwana też “Fox-Body” była bazowana na modelu Fairmont. W 1979 roku powstały dwa rodzaje nadwozia: dwudrzwiowy sedan i dwudrzwiowy hatchback. W nadwoziu można było już zauważyć wyraźne europejskie wpływy – nie było już praktycznie żadnych chromowanych elementów, nadwozie przybrało łagodniejszy, kanciasty kształt, natomiast rozpoznawalny design przodu został porzucony na rzecz łagodnie opadającej plastikowej atrapy i prostokątnych reflektorów. Zbliżony, oszczędny wygląd aut zachował się aż do roku 1993, przez co jeszcze bardziej upodobniły się do samochodów europejskich. Mustang nie przypominał już siebie – nie było nawet galopującego konia – Mercury sprzedawało niemal ten sam model pod nazwą Capri (który przestał być produkowany w roku 1986). W tym czasie produkowano już mocniejsze silniki niż w połowie lat 70. W latach 1979 ? 1981 były wciąż wprowadzane niewielkie zmiany konstrukcyjne. Nie zabrakło oczywiście wersji Ghia (dla modeli coupe) i Cobra (dla hatchbacków – brak spoilerów, nieprawdziwy wlot powietrza na masce). Jednak Mustang z 1979 był hitem. Sprzedano aż 369,936 egzemplarzy. W kolejnych latach szło nieco gorzej – wygląd oraz silniki nie zmieniały się zbytnio, sprzedawano coraz mniej egzemplarzy. W 1982 wszystko się zmieniło – Ford wprowadził na nowo model Mustang GT, który otworzył nową erę muscle car’ów. Reklamy w gazetach głosiły: “The Boss Is Back” (Boss – modele Mustanga produkowane w latach 1969-1970). Mustang GT posiadał czterostopniową skrzynię biegów, Silnik V8 Windsor o mocy 157 KM, sportowe opony oraz sztywne zawieszenie. Moc silników modelu GT wzrastała, osiagając szczyt w roku 1987 z wynikiem 225 KM. Niezależnie od modelu GT były produkowane bardziej luksusowe wersje: L, GL i GLX. W 1987 roku nastąpiły poważne zmiany wyglądu, które utrzymały się do roku 1993. Ford SSP Mustang (Special Service Package) W roku 1992, kalifornijska policja poprosiła Forda o wyprodukowanie serii szybkich i lekkich samochodów policyjnych. Standardowe modele policji – Ford Fairmont oraz modele LTD i Crown Victoria były zbyt ciężkie do ścigania przestępców. W ciągu jedenastu lat (od 1982 do 1993) wyprodukowano 15,000 egzemplarzy tego auta. Mustangi SSP posiadały silnik o mocy 175 koni mechanicznych – nie były zbyt szybkie, lecz dobrze spełniały swoje zadanie. 1994 – 1998 (Siódma generacja) W 1994 nastąpiła kolejna zdecydowana zmiana wyglądu. Nowy model, którego premiera nastąpiła 9 grudnia 1993 oznaczony kodem “SN-95” przedstawiał zupełnie nową jakość – swoim wyglądem nawiązywał do starszych generacji Mustanga, na swoje miejsce powrócił galopujący koń (w latach 80. był tam niebieski znaczek Forda). Nowy design zwrócił uwagę na Mustanga i przywrócił mu popularność. Pełen obłych kształtów i łagodnych zakrzywień, nowy Mustang bardzo się podobał. Moc silników zwiększyła się do 215 koni mechanicznych (podstawowy model wyposażony był w silnik V6 o pojemności 3,8 litra i mocy 150 KM). Również w roku 1994 powstał specjalny model Mustang Cobra Convertible. Posiadał pięciolitrowy silnik V8 o mocy 240 koni mechanicznych. W tym samym roku Mustang otrzymał prestiżowy tytuł Car of the Year od magazynu “Car and Driver”. W roku 1996 Mustang po raz kolejny przeszedł facelifting ? atrapa chłodnicy otrzymała nowy design, przypominający swym wyglądem plaster miodu. Również tylne światła były ułożone pionowo, a nie poziomo jak w modelach z lat 80. i pierwszej połowy lat 90. Pojawił się specjalny model SVT Mustang Cobra z dużym silnikiem V8 o pojemności 4,6 litra i mocy 305 koni. Rozmiar silnika wymusił nowy wygląd maski z charakterystycznym wybrzuszonym wlotem powietrza. Podobnie jak w dawniejszych latach, klienci mieli wciąż prawo wyboru za dopłatą odpowiednich pakietów i akcesoriów do swojego samochodu, np. Preferred Equipment Package w samochodach typu GT (w skład zestawu wchodziły klimatyzacja, radio AM/FM, odtwarzacz kaset, ABS, lampy przeciwmgielne, tylny spoiler, sportowe siedzenia). Rok 1998 był zarazem ostatnim rokiem zaokrąglonych kształtów samochodów (ang. “Round Body Mustang”). 1999 – 2004 (Ósma generacja) Rok 1999 to 35 rocznica wprowadzenia na rynek pierwszego Mustanga. Na tę okazję Ford przygotował specjalną wersję samochodu w zupełnie nowej stylistyce “New Edge”. Mustang stracił swoje łagodne, zaokrąglone kształty na rzecz ostrych, agresywnych krawędzi, zachowując przy tym aerodynamiczność. Wąskie, halogenowe światła przednie zespolone z kierunkowskazami, większe rury wydechowe oraz elementy karoserii wykonane z tworzyw sztucznych. Model “rocznicowy” posiadał również oznaczenia charakteryzujące 35 rocznicę produkcji. W 2000 roku nie nastąpiły zmiany w wyglądzie zewnętrznym (poza usunięciem rocznicowych oznaczeń z roku 1999). Modele V-6 i GT odróżniały się od siebie tylko tym, że GT posiadał podwójne rury wydechowe. W roku 2000 pojawiła się również limitowana seria modeli 300 “Cobra R”. Była to wersja specjalna, nawiązująca do wyścigów. Cobra R była wyposażona w silnik DOHC o pojemności 5,4 litra i o mocy 385 koni mechanicznych. Samochód był wyposażony w 6-stopniową skrzynię biegów. Ciekawostką było pozbawienie auta takich akcesoriów, jak klimatyzacja, lub tylne siedzenie – by lepiej nawiązać do samochodów wyścigowych. Inne modyfikacje to siedzenia firmy Recaro, układ wydechowy Borla, zawieszenie Bilstein, amortyzatory Eibach i wiele innych. Cobra R kosztowała 55,845 dolarów i sprzedała się niemal natychmiast. 2001 rok przyniósł kolejną edycję specjalną Mustanga GT o nazwie “Bullitt”. Był to współczesny odpowiednik Forda Mustanga GT z 1968 roku, którym jeździł Steve McQueen w filmie “Bullitt”. Zawieszenie zostało nieco obniżone, przez co poprawiły się parametry jezdne Mustanga. “Bullitt” wyposażony był też w nowe, pięcioramienne koła, nawiązujące do fastbacka z 1968. Inne elementy wystroju to np. wlot paliwa przypominający te w samolotach, aluminiowe pedały lub aluminiowa gałka skrzyni biegów. Samochód dostępny był w trzech kolorach: niebieski, czarny oraz ciemnozielony (jak Mustang z filmu). Napędzał go silnik o mocy 265 koni mechanicznych. Podobnie jak Cobra R, “Bullitt” był hitem ? wszystkie 5000 egzemplarzy zostało sprzedanych bardzo szybko. Ford Mustang z roku 2002 dostępny był wraz z systemem audio Visteon Mach 1000. System miał moc ponad 1100 watów. W skład zestawu wchodziło sześć 85-watowych subwooferów oraz odtwarzacz CD ze zmieniarką na 6 płyt CD z możliwością wymiany na odtwarzacz MP3. W ciągu następnych lat pojawiło się jeszcze kilka edycji limitowanych: Ford Mustang Mach 1 – seria limitowana z 2003 roku. Mach 1 wyposażony był w silnik DOHC o mocy 305 koni mechanicznych oraz pięciobiegową ręczną skrzynię biegów. Ponadto posiadał pomalowaną na czarno maskę, 17-calowe felgi oraz wlot powietrza na masce. Czerwiec 2003 – 100 rocznica powstania Forda. Kolejna specjalna wersja Mustanga ? modele pomalowane tylko na czarno, wyposażone w skórzane siedzenia, 17-calowe felgi, ulepszony system trakcji, podwójny wydech, kierownica obita skórą, zestaw audio Mach 460 ze zmieniarką na 6 płyt CD oraz rocznicowe oznaczenia. 40 rocznica powstania Mustanga w roku 2004 ? wszystkie Mustangi SVT zostały wyposażone w oznaczenia rocznicowe oraz opcjonalnie możliwość nabycia ulepszeń: Deluxe Equipment Group oraz Premium Equipment Group. 2004 – 2009 (Dziewiąta generacja) 10 lutego 2003 ogłoszono, że powstanie zupełnie nowa generacja Mustanga, bardziej niż poprzednicy nawiązująca swoim wzornictwem do modeli z lat 60. Prototyp pojazdu został pokazany na targach North American International Auto Show. Nie różnił się on zbytnio od modelu seryjnego produkowanego później. Ogłoszono też, że nowy Mustang będzie powstawał w fabryce AutoAlliance International (AAI) w miejscowości Flat Rock w stanie Michigan. Nadwozie nowego Mustanga (ta generacja opisana jest skrótem S-197) zaprojektował Sid Ramnarace czerpiąc inspiracje z pierwszych modeli Mustanga. Styl nadwozia można określić jako retrofuturyzm. Podstawowa wersja samochodu posiada silnik V6 o mocy 210 koni mechanicznych. Wersja GT jest wyposażona w 305-konny silnik V8 OHV 24v, o pojemności 4,6 litra . Nowy Mustang jest staranniej wykonany i wykończony od swego poprzednika, posiada też nowe ciekawostki techniczne a raczej gadżety (w zależności od wersji wyposażenia), takie jak możliwość zmieniania kolorów zegarów na desce rozdzielczej (w sumie do 125 – 7 stałych + 1 ustawiany przez użytkownika ). Nowy model okazał się bardzo popularny – około połowa wszystkich aut sportowych sprzedawanych obecnie w USA to właśnie Mustangi. Dla modeli z silnikiem V6 wyprodukowanych w 2006 roku dostępny jest “Pony Package”, czyli ulepszone zawieszenie, szersze opony, nowe felgi, nowy styl atrapy chłodnicy, spoiler oraz nowe oznaczenia. Również Carroll Shelby zainteresował się nowym Mustangiem. Na targach motoryzacyjnych New York International Auto Show w 2005 roku zaprezentowano nowego Mustanga Shelby GT500, nawiązujący również do modelu z 1967 roku. Model wyposażony jest w silnik DOHC V8 o pojemności 5,4 litra i mocy 500 lub 540 koni mechanicznych. Nowe Shelby GT500 jest dostępne od roku 2007. Informacje i zdjęcia nt. nowego Shelby GT500. 2010 – Do chwili obecnej (Dziesiąta generacja) W stosunku do poprzedniej wersji, Mustang przeszedł drobny facelifting (atrapa chłodnicy, styl tylnych świateł). Większe zmiany wykonano wewnątrz auta. Tanie plastiki zastąpiono wysokiej jakości materiałami. Źródło : ZE WZGLĘDU NA MNOGOŚĆ GENERACJI ORAZ DUŻĄ ILOŚĆ AKUMULATORÓW KTÓRE MOGĄ BYĆ STOSOWANE W TYM POJEŹDZIE PROSIMY O INDYWIDUALNY KONTAKT W SPRAWIE ZAKUPU BATERII DO TEGO MODELU.
Osnovna potrošnja goriva Ford Mustang. Na sajtu VozilAlizoV naći ćete specifičnu potrošnju goriva i saznaćete kolika je potrošnja motora Vašeg automobilaakumulator ford mustang 3 7
